Kaybolan Aşkın Arkasından - 2.Bölüm: Acı Kayıplar - Part 2

TANITIM
Beste: Müziğe âşık aşkını, sevgisini şarkılarıyla anlatan bir kız. Uzun boylu, beyaz tenli, kırmızı turuncu saçlara ve yeşil gözlere sahip. 11 YD A sınıfının en gözde öğrencisi. Çok zeki ve çalışkan bir o kadarda uçuk kaçık birisi… Hep güler yüzlü ve sıcakkanlı fakat 2 yıl önce kaybettiği sevgilisinin ardından aşka küstü ‘Dessert & Drastic’ adlı bir grubun solisti ve çok tatlı bir sesi var annesi sayesinde dans ve babası sayesinde dövüş sanatları kurslarınada gitti. Ve gerçekten cesur bir kız.
Emir: grubun en yakışıklısı mükemmel bas çalar.
İnci: Beste’nin en yakın arkadaşı. Elektrogitarda bir harikadır. Tıpkı Beste gibi uçuk… Grubun en güler yüzlüsü.
Özgür: Baterist. Gurubun en komiği
Umut: Bilumum bilgisayar işleri ondan sorulur. Grubun en safı.
Ege: Beste’nin 2yıl önce bir kavgada kaybettiği sevgilisi ölümünden kendisini sorumlu tutuyor ve onu çok özlüyor.
Yunus: Beste’nin peşinde koşan tam tabirle çapkın bir erkek ve gerçekten yakışıklı. Okulun yarısıyla çıktı.
Emmett: Bildiğiniz Emmett tek fark özel bir yeteği var: rahat rahat güneşe çıkmak.


Hayatını sanata adamış bir genç kız ve hayatın ona verdiği acı kayıplar...
Sevdiğin birisini ne kadar çabuk unutabilrsin? Hadi bir gün başka biri çıkarsa...
Sevdiği çocuğun yasını tutarken bir başkasına aşık olan bir kızın öyküsü

Woowww baya güzel bir hikaye olucak sanırım takiğçisiyim haberin olsun

Mr. Potter demiş ki:

Woowww baya güzel bir hikaye olucak sanırım takiğçisiyim haberin olsun

vay be ilk yorumu senden almak ne büyük şeref
teşekkürler bölüm ekleme gibi bi sorunum yok ne zaman isterseniz o zaman eklerim

BoNBoN_ŞeKeRi demiş ki:

harika bir konu hikayelerini zevkle okuyacağımdan eminim

ayyy çok teşekkürler o senin harikalığın

BÖLÜM 1: YETENEKLİ KÂHİN
(Emmett)
Her zaman yaptığım gibi boş boş odamda oturuyordum. Merdivenlerden Alice’in tıkırtıları geliyordu. Kapımın önünde durdu ve tıkladı.
“Ne istiyorsun cadı?” dedim gülerek. İçeri girdi. Gözleri ışıl ışıl parlıyordu.
“Emmett inanamıyorum az önce bir şeyler gördüm ve bunların düşüncelerle ilgili olmadığına yemin edebilirim. Seni Türkiye’de Afyon’da gördüm. Afyon Anadolu Lisesi 11 YD A sınıfında…” dedi.
“Eee Alice kalkıp gitmemi mi istiyorsun?” diye sordum garip garip bakarak.
“Evet git hiç beklemediğin bir şey bulacaksın eğer ellerin boş dönersen söz sonsuza kadar arabanın bakımını ben yapacağım”
“Peki ne gibi bir şey bulacağım?”
“Sadece git Emmett, bana güveniyorsan git”dedi.
“Peki” dedim. Yanıma elbise bile almadım. Aşağıya indim. Esme ve Carlisle’ye sarıldım, Alice her şeyi anlatmıştı zaten. Esme yanağıma bir öpücük kondurdu.
“Seni seviyorum oğlum” dedi.
“Bende seni anne kışın gelin olur mu?”
“Tamam” dediler. Jasper’la Alice’in yanına gittim. Jasper bana sarılıp
“Her şey düzelecek” dedi sonra gülerek “Alice ile birlikte Türkiye’yi keşfe geleceğiz hazırlıklı ol” dedi. Gülümsedim. Alicede bana sarıldı.
“Seni özleyeceğim küçük ayıcığım ama gittiğine pişman olmayacaksın” dedi. Sonra Bella ile sarıldık.
“Alice ve Jasper’ı gezdirirsen bizide gezdirmek zorundasın” dedi.
“Tabiîkide küçük hanım” dedim. Edward’la vedalaşmadım
“Beni havaalanına bıraksana bıraksana orda vedalaşırız” dedim. Kafasını salladı. Sıra en zor kişiye gelmişti. Renesmee’ye. Kucağıma aldım. Sıkıca boynuma sarılıp
“Bence halam sana hayırlı bir kısmet gördü. Senide oraya ondan yolluyor. Seni istemeye geleceklerinde haber ver hazırlık yapalım” dedi.
“Bu çocuğun mizahı bana mı çekmiş ne?” dedim. Göğsüm kabararak. Rens bana sıkı sıkı sarılıp
“Seni seviyorum Emmett, özletme kendini” dedi. Sıcak gözyaşları boynuma dökülüyordu.
“Bende seni, en kısa sürede gel beraber bol bol gezeriz” dedim ve Rens’i kucağımdan indirdim. Edward’la birlikte dışarı çıktık. Arabayı kullanıyordu.
“BMW’m senin olsun ben orda yeni bir tane alırım” dedim alayla. Gözlerini devirip
“Ne almayı düşünüyorsun” dedi.
“Bilmem belki Volvo S40 alırım” dedim.
“Güle güle kullan” dedi.
“Edward Alice ne gördü sen biliyorsundur” dedim. Ed başını salladı ve
“Bir kız gördü ve senin onu Rosalie’den daha çok seveceğini emin” dedi.
“Umarım öyle olur” dedim. Uçak birazdan kalkacaktı. Edward’la sarıldık. “Kış girer girmez ordayız” dedi.
“Buyurun gelin” dedim. Edward elini cebine attı ve bir anahtar çıkardı.
“Carlisle verdi. Hıdırlık diye bir dağ varmış piknik alanı gibi bir yermiş. Onun eteklerinde kahverengi-beyaz renkli üç katlı bir evmiş” dedi.
“Carlisle’ında her yerde evi var” dedim gülerek sonrada derin bir iç çekip “hoşça kal kardeşim” dedim. Tekrar sarıldık ve gidip uçağa bindim
Yolculuk boyunca bol bol düşündüm. Yeni hayatımı, eski günleri, Rosalie’nin bana verdiği zararları ve eğer bu kızında beni üzeceğine kanaat getirirsem geri dönmeyi… Peki ya bir insana âşık olmaya hazır mıydım? Ben böyle kendimle çelişirken İstanbul’a iniş yaptık. Hemen bir galeriye gidip kendime siyah bir Volvo S40 aldım. Parasını peşin ödeyince adamlar bana banka soymuşum gibi baktılar. Bense boğazımdaki yanma hissine rağmen onların bu şaşkın haline gülümsedim ve arabama atlayıp Afyon’a doğru yola çıktım. Eve girdiğimde saat 18.05’di. Yukarıda kapısında Emmett yazan odaya girdim. Herkes için oda vardı. Eminim Esme kısa bir süre önce buradaydı. Odamın geniş camlı kapısını açıp balkona çıktım. Etrafta bir sürü ev vardı. Yan tarafta iki katlı lacivert renkli bir ev vardı. Balkonlarımız karşılıklıydı. Odanın perdeleri ve kapısı açıktı. İçerisi lacivert, yeşil, turuncu ve pembenin hakim olduğu cıvıl cıvıl bir odaydı. Duvarlarda AC/DC, Slipknot, Linkin Park, Korn, No doubt, Paramore posterleri ve bir sürü resim vardı. Fotoğraflarda dikkatimi çeken kırmızı turuncu saçlı kız birden odaya girdi. Farklı bir kişilik gibi görünüyordu üzerinde siyah lacivert damalı bir elbise vardı tırklarında bir siyah bir laciver şeklinde ojeler saçlarını açık bırakmış kafasında elbisesi gibi bir bant takmıştı. Turuncu dolabın önüne gidip kapısını açtı. İçinde lacivert renkli bir elektrogitar, ateş kırmızısı bir bass gitar ve gümüşi renkli bir klasik gitar vardı. Klasik gitarı aldı. Yatağın üzerine oturdu ve okşadı. Yüzünde bir şey parlıyordu. Ağlıyordu. Elini kaldırdı ve tellere dokundu. Dikkatle onu izliyordum. Çalmaya başladı çok güzel çalıyordu. Sözlerini dinlemeye başladım…


You and me, we used to be together
Sen ve ben, eskiden birlikteydik

Everyday together always
Her gün birlikteydik, her zaman

I really feel that I'm losing my best friend
Gerçekten en iyi arkadaşımı kaybettiğimi hissediyorum

I can't believe this could be the end
Bunun son olabileceğine inanamıyorum

It looks as though you're letting go
Sen vazgeçiyormuşsun gibi görünüyor

And if it's real well I don't want to know
Ve bu gerçekse bilmek istemiyorum

Don't speak, I know just what you're saying
Konuşma, ne dediğini biliyorum

So please stop explaining
Bu yüzden lütfen açıklamayı bırak

Don't tell me cause it hurts
Anlatma çünkü incitiyor

Don't speak I know what you're thinking
Konuşma, ne düşündüğünü biliyorum

I don't need your reasons
Gerekçelerine ihtiyacım yok

Don't tell me cause it hurts
Anlatma çünkü incitiyor


Our memories
Anılarımız

Well, they can be inviting
Tamam, çekici olabilirler

But some are altogether mighty, frightening
Ama bazıları herşeye rağmen güçlü, korkutucu

As we die, both you and I
Biz ölürken, sen ve ben ,ikimiz de

With my head in my hands I sit and cry
Başım ellerimin arasında oturup ağlıyorum



It's all ending
Her şey bitiyor

I gotta stop pretending who we are...
Kim olduğumuz konusunda rol yapmayı bırakmalıyım

You and me I can see us dying...are we?
Sen ve ben, öldüğümüzü görebiliyorum...ölüyor muyuz?


Don't tell me cause it hurts!
Anlatma çünkü incitiyor

I know what you're saying
Ne dediğini biliyorum

So please stop explaining
Bu yüzden lütfen açıklamayı bırak

Don't speak, don't speak, don't speak
Konuşma konuşma konuşma

Oh I know what you're thinking
Oh ne düşündüğünü biliyorum

And I don't need your reasons
Ve gerekçelerine ihtiyacım yok

I know you're good, I know you're good, I know you're real good
Biliyorum iyisin, biliyorum iyisin, biliyorum gerçekten iyisin



Don't, Don't, darling
Yapma, yapma, sevgilim

darling
sevgilim

Don't tell me tell me cause it hurts
söyleme çünkü incitiyor

darling,darling
sevgilim ,sevgilim

don't tell me tell me cause it hurts
söyleme çünkü incitiyor


Gitarın tellerine vurup o büyülü sesi bir anda karanlığa sessizliğe dönüştürdü. Gözlerini silip yerinden kalktı. Duvarda kısa siyah saçlı uzun bir oğlanla –ki oğlan gayet yakışıklıydı bir an kıskandım—beraber çekilmiş bir fotoğrafın önünde durdu çimlerin üstünde oturuyorlardı. Oğlan kırmızıyı—ona kısa bir süreliğine bu adı taktım—sıkı sıkı kucaklıyordu. Oğlana dokunup hıçkırarak
“Seni çok özlüyorum Ege. Neden gittin ki? Umarım gittiğin yerde rahatsındır. Umarım cennette beni bekliyorsundur” dedi ve parmaklarının ucunda yükselip fotoğrafı öptü. Bu kızın adını öğrenmeli hemde onunla tanışmalıydım. Gidip kapılarını çaldım. Güler yüzle kapıyı açtı.
“Buyurun” dedi.
“Ben buraya yeni taşındım yan komşunuzum ismim Emmett “ dedim.
“Memnun oldum bende Beste” dedi. Ve elini uzattı. Elini tuttum. Vücudunun sıcaklığıyla ürperdim. Dehşet güzel kokuyordu. Bir an gözleri donuklaştı
“Sen benim geleceğimsin” diye fısıldadı ve yere yığıldı. Hemen belinden kavradım. Kendine geldi –birazda olsa—
“İyiyim ben teşekkür ederim kusuruma bakmayın bazen saçmalıyorum” dedi bir çırpıda.
“Önemli değil ben bu yakınlarda iyi bir restoran var mı diye soracaktım” dedim. Tam o sırada arkasında uzun boylu yakışıklı ve çatık kaşlı bir adam belirdi.
“Bu kim kızım?” diye sordu.
“Yeni komşumuz” dedi Beste sonra bir an düşündü ve “Baba buralarda iyi bir restoran var mı diye sormaya gelmiş madem yeni komşumuz bize akşam yemeğine davet edelim mi?” dedi tatlı bir gülümsemeyle.
“Olur” dedi babası Mevlüt Bey.
“Yok, ben sizi rahatsız etmeyeyim” dedim.
“Aksine bize katılırsan çok seviniriz” dedim.
“Peki” dedim Beste için çamur yiyebilirdim. Bir anda n’olmuştu bana böyle galiba Rosalie’den snra ilk defa âşık oluyordum.


Evet arkadaşlar iyi yada ktü her türlü yorumunuzu sabırsızlıkla bekliyorm

edit: şarkı No doubt'un şarkısı adı you and me eer dinlemek isteyen olursa...

Diğer sitede sıkı takipçiydim.Çok güzel bir konu sanırım burda bölümler daha çabuk gelecek

Beth_09 demiş ki:

Diğer sitede sıkı takipçiydim.Çok güzel bir konu sanırım burda bölümler daha çabuk gelecek

vala çok okuyan olursa burası orasını geçebilir

lessien taralom demiş ki:

Beth_09 demiş ki:

Diğer sitede sıkı takipçiydim.Çok güzel bir konu sanırım burda bölümler daha çabuk gelecek

vala çok okuyan olursa burası orasını geçebilir

aaa sevindim merak etme ben bulurum sana okuyucu

çok güzel olmuş tebrik ederim


ama bi okuyucu olarak betimlemelerine daha fazla önem vermeni ve olaylşarı çabuk atlamamanı tavsiye ederim insan şaşırıyor yaw hemen geçince


gerçekten güzel bi bölümdü...

Beth_09 demiş ki:

lessien taralom demiş ki:

Beth_09 demiş ki:

Diğer sitede sıkı takipçiydim.Çok güzel bir konu sanırım burda bölümler daha çabuk gelecek

vala çok okuyan olursa burası orasını geçebilir

aaa sevindim merak etme ben bulurum sana okuyucu

saol canım yaaa

Alıntı :

çok güzel olmuş tebrik ederim


ama bi okuyucu olarak betimlemelerine daha fazla önem vermeni ve olaylşarı çabuk atlamamanı tavsiye ederim insan şaşırıyor yaw hemen geçince


gerçekten güzel bi bölümdü...

tavsiyeni dikkate alıcam ama bi beş on blüm snra
ayrıca beste em birbirlerine çok çabu ısınıcaklar şaşırıp kalma die slüorm

tmm saol

ordakiler bitti burdakileri ağlatmaya mı karar verdin uyuz sni

yeni bölüm niye gelmedi hala ya
bana bak cadı haman yaz yeni bölümü koy buraya
hemen dedim
çok meraklandım ya
çabukkkkkkkkkk -sabırsız-

_melbalia- demiş ki:

ordakiler bitti burdakileri ağlatmaya mı karar verdin uyuz sni

heeee aynan öle

Alıntı :

yeni bölüm niye gelmedi hala ya
bana bak cadı haman yaz yeni bölümü koy buraya
hemen dedim
çok meraklandım ya
çabukkkkkkkkkk -sabırsız-

tmm abla sn yeter ki iste yaaa
şimdi yanımda uyuz kardeşim var age of oynicakmışız
onu postalayınca koyarım


yorumlar ve emeğe olan saygınız için hepinize teşekkür ederim

hemen koyarım dediğin günden buyana 1 aydan fazla olmuş
yeni bölüm artııkkkkkkkk *sabırsız*

2.BÖLÜM: ACI KAYIPLAR
Part 1
İçeriye geçtik Beste sofrayı kurarken bende Mevlüt Beyle sohbet ettim.
“Baban ne iş yapıyor” dedi.
“Doktor”
“Hmm… Peki, sen kaç yaşındasın?”
“17”
“Lise 3. sınıfsın yani?”
“Evet”
“Buraya neden geldin?”
“Babamın bazı işlerini halletmek için hem de kendime bir değişiklik yapayım dedim.”
“Hangi Liseye yazılacaksın?”
“Afyon Anadolu Lisesine”
“Yaa… Gerçekten köklü ve kaliteli bir lisedir. Beste’de orda okuyor.”
“Bende öyle duydum.”
“Peki, bölüm olarak ne seçmeyi düşünüyorsun?”
“Yabancı dil diye düşündüm hem zorlanmamda”
”Yaa… O zaman Besteyle aynı sınıftasınız demektir”
“Siz ne iş yapıyorsunuz?”
“Bende Afyon Emniyet Genel Müdürlüğünde Baş Komiserim” dedi gururla.
“Yaa… Çok riskli bir meslek”
“Evet, öyle bundan 5 yıl önce Beste’nin annesi öldürüldü. Hem de benim daha önce hapse tıktığım biri tarafından, Beste’yi korumaya çalışırken. Düşün Beste daha 12 yaşındaydı. 4 ay boyunca kimseyle konuşmadı. Şoku atlattıktan sonra bizimle konuşmaya başladı ama içine kapanıktı. Beste yapmayı bıraktı. Gitarlarını eline almadı dans etmedi. 9.sınıfa gelene kadar bu böyle sürdü. Sonra Egeyle tanıştılar. Beste tekrar yaşam döndü sanki eski neşesi yerine geldi fakat bu mutluluğu çok uzun sürmedi.” Dedi ve sustu. Yüreklendirmek ister gibi
“Ne oldu o gece?” diye sordum.
“Beraber dışarı çıkmışlardı. Bütün arkadaşları sonra gece 12 gibi dağılmışlar. Egeyle Beste eve doğru yürümeye başlamışlar. Bir grup Beste’ye laf atmış Egede karşılık vermiş. Kavga çıkmış çocuklardan biri bıçaklıymış. Ege çocukla boğuşmaya başlamış ve bıçaklanmış. Zaten oracık dada ölmüş. Biz gittiğimizde çok geç kalmıştık.” Tam o sırada Beste içeriye girdi.
“yemekler hazır sofraya gelecek misiniz?” dedi ve masaya geçtik. Güzel bir akşamdı. Sofradan kalktık tam çaylarımızı içiyorduk ki Mevlüt Beyin telefonu çaldı. Emniyetten çağırıyorlardı. Odaya gelip
“Kusura bakmayın çocuklar gitmem gerekiyor” dedi
“Ne kusuru baba alıştım artık” dedi Beste. Mevlüt Bey bana “tanıştığımıza memnun oldum evlat” dedi. Bende yerimden kalktım eve gitmeyi planlıyordum.
“Oturun siz ben giderim” dedi. Beste zaten kımıldamıyordu. Biraz sonra kapının kapandığını duydum.
“Seni şarkı söylerken gördüm” dedim.
“Komşu kızını mı dikizliyorsun çok ayıp” dedi.
“Hayır, sadece sesini duydum ve merak edip baktım” dedim.
“Hmm… Öyle olsun bakalım” dedi gülümseyerek.
“Gerçekten güzel çalıyorsun ayrıca sesinde güzel”
“Teşekkürler sen müzikle ilgilenir misin?”
“Evet, mesela benim sesimde gayet güzeldir”
“Yaa… Bir şeyler söyle de duyalım o zaman” dedi kaşlarını havaya kaldırarak.
“Peki” dedim ve Linkin Park’ın Breaking The Habit şarkısını mırıldandım oda bana eşlik ediyordu.
“Linkin Park sever misin?” dedim.
“Hayranıyım sen?”
“Bende tam bir fanıyımdır” dedim. Ayağa kalktı.
“Gel sana ne göstereceğim” dedi ve merdivenleri tırmanmaya başladı. Bende peşinden gittim. Odasının kapısını açıp girdi ve gitarlarının olduğu dolaptan lacivert elektrogitarını çıkarıp arkasını çevirdi. Linkin Park’ın bütün üyelerinin imzası vardı.
“Vaov” dedim gülümsedi. Tam o sırada masanın üzerinde duran telefon çaldı. Beste telefonu alıp ekrana baktı ve yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı.
“Selam prenses”
“Selam hayırsız”
“Ya kızım kontörüm yoktu”
“Tamam, emir bana mazeret anlatmak zorunda değilsin”
“Ya boşver onu bunu yarım saat içinde hazırlan hep beraber toplandık seni almaya geliyoruz”
“Yok, gelemem mis-“
“Mazeret kabul etmiyoruz” dedi ve kapattı. Beste şaşkın şaşkın bana dönüp
“Evine git hazırlan yarım saat sonra seni sınıf arkadaşlarınla tanıştıracağım” dedi. Ben garip garip ona bakınca “hadi ama” dedi. Kapıya yöneldim. Beni geçirdi. Eve gidip salonda ayakta bekledim. Yarım saatte avlanıp gelebilir miydim? Galiba evet dedim kendi kendime ve mutfak kapısından çıkıp hızla dağlara doğru ilerledim…


aşırı bir gecikmenin ardından yeni bölüm sizlerin
(Pelin abla bölümü koydum beni öldürmiyeceksin değil mi?)

yok şimdilik öldürma olayını erteledim
ama yeni bölüm daha yakın bi zamanda gelirse sevinirim
olay örgüleri güzelleşiyo iyice
tebrikler

onuda hemen verebilirim istersen
:coştum:

hemen hemen hemen D:

2. Bölüm: Acı Kayıplar
Part 2

(Beste)
Emmett’i geçirdikten sonra yukarı odama çıkıp elbise dolabımı açtım. Gri elbisemi giymeyi düşündüm ama yarım saatte ojelerimi silip gri süremeyeceğimi bildiğim için siyah mini bir balon etek üzerine ip askı lacivert bir bluz giydim. Saçlarımı fırçaladım. Elime çoraplarımı aldım ve giysem mi giymesem mi diye düşünmeye başladım. Bir süre düşündükten sonra çorap giymemeye ve ayağıma yüksek topuklu lacivert ayakkabılarımı giymeye karar verdim. Makyaj yapmayı seven biri değildim. Aynanın karşısına geçip gözlerime lacivert kalem çekip siyah far sürdüm. Dudaklarıma da renksiz bir parlatıcı sürdüm. Telefonumu alıp kapının önüne çıktım. Zamanlamam süperdi.
“Oha! Eteğini evde mi unuttun?” dedi Emir.
“Abartma istersen Emir” dedim ve elimdeki anahtarı atıp “şunu cebine koysana” dedim. Yakalayıp cebine tıktı. Telefonu alıp babamı aradım.
“Ben arkadaşlarla dışarı çıkıyorum. Eve ne zaman dönersin?” diye sordum.
“Muhtemelen yarın sabaha doğru burası biraz karışık eğer korkarsan İncigile falan git.”
“Saçmalama baba alışkınım ben korkmam hadi baş baş” dedim ve kapattım. Hepsi suratıma bakıyordu
“Babam bütün gece yok!” dedim.
“Güzel hadi gidelim o zaman” dedi Özgür.
“Tamam, ama önce sizi biriyle tanıştıracağım” dedim ve gidip Emmett’in kapısını çaldım. İlk çalışımda açmadı tekrar çaldım ve nihayet açıldı.
“Hey lenslerin çok tatlı duruyor” dedim sarı sarı altın gibi parlıyordu.
“Iııı… Ne!? Ha lens… Ben teşekkür ederim” dedi. Şaşkın şaşkın onun bu haline gülüp
“Hadi bütün gece bekleyemezler” dedim.
“Peki” dedi sonra beni baştan aşağı süzüp “çok tatlı olmuşsun” dedi.
“Teşekkürler” dedim ve bizimkilerin yanına geldi. “Çocuklar bu Emmett buraya yeni taşındı. Bizim sınıfa gelecek tanışın kaynaşın bakalım” dedim. Kısa bir tanışma faslından sonra İnci
“Eee nereye gidiyoruz?” diye sordu.
“Çat Kapı’ya Gidelim mi? Uzun süredir uğramıyoruz Seyfullah amca küser” dedi Umut.
“Oyh benim yufka yürekli arkadaşım” dedim.
“E, hadi gidelim bakın bir tane otobüs geliyor” dedi İnci.
“Şey boş verin otobüsü sizi ben götürebilirim” dedi Emmett. Bana soran gözlerle bakıyordu. Yavaşça kafamı salladım ve Emmett’in arabasına bindik. Gece gayet güzel başlamıştı. Biz her zaman olduğu gibi birbirimize sataşıp dururken. Çat Kapı’ya gelmiştik bile fakat bu ne şanssızlıktır. Kapıda Esra ve tayfasıyla karşılaştık.
“Ooo… Külkedisi ve grubuda buradaymış. Saat 12 olmadı mı daha?” dedi gülerek. Geçen sene konferansta horlayarak uyuduğu gün geldi aklıma
“Uyuyan güzel olmaktansa külkedisi olmayı tercih ederim. Sahi sen konferans salonundan çıkıpta nasıl buraya kadar gelebildin?” dedim bir an için morardı ama kendini toplayıp
“Kimin favori olduğunu içerde görürüz” dedi. Kahkaha atıp
“Hodri meydan önden siz buyurun “ dedim. Kapıyı açıp saçlarını savurarak içeri girdi. Birkaç kişi selam verip kafasını çevirdi.
“Girelim mi?” dedim.
“Girelim ya o kim oluyormuş bilirsin burada bizim arkadaşlar takılır” dedi Özgür.
İnci gelip koluma girdi. Biz önden içeri girdik bizimkilerden arkadan geldi.
“O sümüklü Esra şimdi küçük dilini yutacak biri poposuna çimdik atsada ölmese bari” dedi İnci gülerek. Bizim arkadaşların nerdeyse hepsi buradaydı. Kimiyle uzaktan selamlaştık kimiyle sarılıp kucaklaştık. Karşıdan Seyfullah amca el sallayıp kollarını açtı. Gülümseyerek yanına gittik. Tek tek sarıldık. Emmett’e uzun uzun bakıp
“Bu kim yeni üye mi?” dedi.
“Yok, Seyfullah amca henüz üye değil ama isterse kampız açık” dedim. Bana dönüp
“Kız cadı arayı çok açtınız bu sefer” dedi.
“Sonuçta geldik Seyfullah amca” dedi Emir.
“Bizim masa boş mu?” diye sordu Özgür.
“tabiî kide” dedi Seyfullah amca ve vedalaşıp masamıza gittik. Ben müziği tekrarlayıp ritme göre yavaş yavaş dans etmeye başlamıştım bile
“Ooo… Tamam, bizim kız havaya girdi bile” dedi Umut.
“Az sonra kendini sahneye atar” dedi İnci.
“aşk olsun” dedim gülerek sonra dayanamayıp “kim benimle dans eder?” dedim. Emmett gülerek elini uzattı ve “Göster bakalım marifetini” dedi. Elini tuttum buz gibiydi. Dans edenlerin yanına gittik. All nite’nin don’t stop şarkısı çalıyordu. Ellerimi bırakmıyordu bir bıraksa sahnenin tozunu attıracaktım ama…
Emmettle baya bir dans atik ve o hala yorulmamıştı. Bense şimdiye kadar hiç yoruldum diyip yerime oturmamıştım. Biz çılgın gibi dans ederken Emir geldi. Handeyle dans ediyordu.
“Aaa… Fındık faresi sen burada mıydın?” dedim ve Emir’in elini tutup Emmett’in eline sıkıştırdım bende Hande’nin ellerini tuttum. Biz Handeyle dans etmeye devam ettik. Emmett ve Emir de aval aval suratımıza bakıyorlardı.
“Hande seni Emir’e geri veriyim mi? Bu ikisi sap gibi kaldılar” dedim.
“Tamam, okulda görüşürüz tekrar” dedi ve ben kendimi Emmett’in kollarına attım. Tam o sırada şarkı değişti. Slov bir parça çalıyordu. Emmett ellerini belime doladı. Bende onun boynuna Ege’den sonra ilk defa biriyle bu kadar yakın dans ediyordum. Kendimi ona ihanet etmiş gibi hissediyordum. Ağlamamak için gözlerimi kırpıştırdım.
“Sence çok soğuk değil miyim?” diye sordu. Ne saçma soruydu bu
“Evet öylesin” dedim kayıtsız bir şekilde
“Sence garip değil mi?” dedi kuşkuyla
“Bak Emmett okulun bana taktığı lakap ne biliyor musun? Çekici manyak eğer birine garip diyecek olsam bu kendim olurdum” dedim.
“Okul doğru söylemiş” dedi yüzünde çekici bir gülümsemeyle, bir an için Emmett’in yüzünde Ege’nin kaşlarını çatmış bana baktığını gördüm ve elektrik çarpmış gibi kendimi geri çektim.
“Özür dilerim oturalım mı?” dedim
“Peki” dedi ve masaya gittik İnci ve Özgür, Hande ve Emir sahnedeydi.
“Bizimkiler gelsin dondurma yemeye Şahin Usta’ya gidelim” dedim. Tam o sırada içeriye 12 TM A’dan Emine, Merve, Fikret, Hande ve Ahmet girdiler yerimden kalkıp yanlarına gittim. Sarıldık.
“Ooo sizi burada görmek ne büyük şeref” dedim gülerek
“Asıl seni” dedi Emine
“Ayy… Özlemişim kız seni” dedi Merve
“Bende seni yaa” dedim gerçekten okulumu ve kuldaki arkadaşlarımı özlemeye başlamıştım.
“Napıyon kız Linkin” dedi Fikret.
“İyilik ya n’olsun senden?” dedim. Cevap olarak omuzlarını silkti. Bizimkiler gelince yanlarında ayrıldık ve doğru Şahin Usta’ya gittik. İçeriye geçip birer tabak dondurma yedik. Emir ve ben en dondurma sevenlerdik.
“Beni kesmedi ya” dedi Emir ve bir tane daha söyledi.
“Benim masamda kimse benden daha fazla dondurma yiyemez. Bir tabakta bana getirin lütfen” dedim garsona
“Var mısın yarışa?” dedi Emir
“tabiî kide ben 3 yıl Maraş’ta yaşadım.” Dedim ve yumulduk dondurmalara 3 tabak Emir 4 tabakta ben yedim.
“Pes ben daha fazla yiyemeyeceğim” dedi Emir.
“Ya işte ben” dedim gülerek ve kalkıp evlere dağıldık. Emmett tek tek herkesi evine bıraktı. Bizimkilerde teşekkür edip evlerine yollandılar. Herkes inince
“Beste gerçekten çok iyi arkadaşların var” dedi Emmett
“Öyledirler sen birde bizi şarkı söylerken gör” dedim ve aklıma geçen yıl 2. yılımızı kutladığımız gün geldi. Kahkahayı bastım.
“Niye güldün?” diye sordu Emmett.
“Geçen yıl Dessert & Drastic’in 2. yılını kutladığımız gün aklıma geldi. Kocaman pastayla savaş yapmıştık. Üstümüz başımız pasta olmuştu” dedim gülerek.
“Eğlenmişsinizdir” dedi. Kafamı salladım. Evin önüne gelince durdu. Arabadan indik. Bahçe kapımıza gidip
“Her şey için çok teşekkürler” dedim.
“Bir şey değil” dedi. Gülümseyip içeri girdim. Direk odama çıkıp eşofmanlarım giydim ve yattım. Boğazım acıyordu eee 4 tabaktan sonra normaldi…

işte bi sonraki bölüüüüüm
iyi okumalar...

Başlığı kurallara göre düzenler misin ?

ayyyyy uğur kıllaık yapma
eminecim bu bölüm de sıcacık ve çok şeker
ellerine sağlık

teşekkürler pelin ablacığım al senin için bir bölüm daha

bu arada uğur sende canın çok kilitlemek istediyse kilitleyebilirsin..

BÖLÜM 3: GARİPLİKLER VE RÜYA
PART 1

(Beste)

“Hayııııırrr!” nefes alamıyordum. Sırılsıklamdım. Şiddet, kaygı, kargaşa, nefret, kin gibi bütün kötü duygular beynime hücum etmişti. Gözyaşlarıma engel olamıyordum ve kış gününde gibi titriyordum. Yataktan kalkıp
“Sadece bir kâbus, sadece bir kâbus…” diye tekrarlamaya başladım. Dış kapıya gidip ayakkabılarımı giydim. Dışarıya çıktım hafif hafif esen rüzgar yüzümü yalıyordu. Daha fazla dayanamayıp olduğum yere yığıldım. Bacaklarım tutmuyordu. Gökyüzüne baktım. Dolunay vardı tıpkı o iki lanetli gece gibi… Hıçkırarak ağlamaya başladım. Gözlerimi sıkı sıkı yumdum. Kollarıma soğuk bir şeyler dokundu. Gözlerimi açtım. Emmett karşımdaydı.
“Beste iyi misin?” dedi endişeli görünüyordu.
“Hayır, hayır, hayır…” diye tekrarlamaya başladım. Kafamı hızlı hızlı iki yana salıyordum. Birden sesler duymaya başladım. Fren sesleri, bağırışlar…
“Emmett sesler sustur onları sustur!” diye haykırdım.
“Beste ses falan yok!”
“Sustur, sustur, sustur…” bir an için sesler kesildi sonra aradan bir saniye geçmeden bir tek ses duydum. Tek bir silah sesi sanki kalbime bir mermi saplanmıştı. Nefesim kesildi. Dudaklarımdan çıkan tek kelimeyi duydum sanki başka biri söylemiş gibi hissettim.
“Baba” dedim fısıltıyla sonrası karanlık ve sessizlik…
(Emmett)

Birden “Hayıırr!” diye bir ses duydum. Bu Beste’nin sesiydi. Neler oluyordu? Pencereden baktım. Kafasını ellerinin arasına almış titriyordu. Ayağa kalktı ve kapıya yöneldi. Görüş alanımdan çıkmıştı. Neler oluyordu? Acaba evde yalnız olduğu için korkmuşmuydu? Evden çıkıp gizli gizli izlemeye başladım. Kapının önündeydi. Rüzgar saçlarını savuruyordu. Sokak lambasının ışığında yüzü parlıyordu. Gözleri kıpkırmızı olmuştu ve bi anda olduğu yere yığıldı. Bitkin görünüyordu. Kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı ve gözleri korku ve dehşetle açıldı. Gözlerini sıkı sıkı yumup hıçkırarak ağlıyordu. Yanına gidip kollarını tuttum. Gözlerini açıp bana baktı.
“Beste iyi misin?” diye sordum. Bir anda telaşlanmıştım. Kötü şeyler oluyordu.
“Hayır, hayır, hayır…” dedi sanki benimle konuşmuyordu. Şiddetle kafasını ik yana sallıyordu. Aniden bağırmaya başladı.
“Emmett sesler sustur onları sustur!” Yumruklarıyla yere vuruyordu. Çıldırmış gibiydi. Kalbinin ritmini duyabiliyordum. Kuş gibi çırpınıyordu.
“Beste ses falan yok!” diye bağırdım. Onu sarsarak. Beni duymuyormuş gibiydi.
“Sustur, sustur, sustur…” diye tekrar edip duruyordu. Bir an sustu. Kalbi yavaşladı ve sanki sert bir tokat yemiş gibi sarsıldı. 1-2 saniye kalbi atmadı. Gözleri donuklaştı. Kan dolaşımı durdu.
“Baba” diye fısıldayıp kollarıma yığıldı.


işte üçüncü blüm
yorumlarınızı esirgemeyin lütfen
keyifli okumalar

ya kızım böyle kısa kısa yazıyon kontak ediyon beni =P
yeni blümmmmm
güzel olmuş bu

ayyy harikaaa..

yeni bölüm istiyorum..